Kermis, circus en goochelen zijn disciplines waar de dag van vandaag nog maar beperkt onderzoek is naar gevoerd. Niet verrassend, want kenmerkend voor deze artistieke tak is dat die per definitie tijdelijk is: beeld of geluidsopnamen zijn beperkt bewaard gebleven, de kermis en het circus kwam en ging. Het enige spoor dat ze achterlieten waren de herinneringen van de toeschouwers en plaatselijke krantenartikelen. Vaak werden deze echter vakkundig in scène gezet als publiciteitsmateriaal. De waarheid achter deze recensies achterhalen is vandaag de dag geen sinecure.
De Gentse André de Boever breekt eind jaren zeventig door als Joe Alcatraz, de grootste ontsnappingskunstenaar van België. Samen met zijn boezemvriend John Massis vertoont hij over heel de Lage Landen zijn kunsten. Zijn grootste inspiratiebron was de man die 22 jaar voor zijn geboortedatum op 31 oktober 1926 te Detroit het leven liet: Harry Houdini. Een kleine goochelaar die de status van superheld verwierf door middel van zijn unieke talent om de pers in zijn voordeel te bespelen. Maar hoe ging dit juist in zijn werk? Welke biografieën kunnen het kaf van het koren scheiden? Onderzoek van originele bronnen – duizenden krantenartikelen, uitdagingen en aankondigingen – kunnen het mysterie en de rook rond deze illusionist opklaren.
