Waarom alles beter was in de tijd van Briek. Wielrennen, herinneringscultuur en erfgoedbeleving

Wielrennen is één van de populairste sporten van België. In de twintigste eeuw heeft het land een lange reeks renners gekend die vanwege hun (inter)nationale successen zijn ingetreden in een ‘canon’ van nationale sporthelden. Terwijl maar liefst twaalf van de 24 edities van de Ronde van Frankrijk tussen 1912 en 1939 door een Belg werden gewonnen, domineerden Belgen als Rik Van Looy, Eddy Merckx of, recenter, Philippe Gilbert ook in de naoorlogse periode het mondiale wielrennen. Die populariteit geldt a fortiori voor Vlaanderen. Een groot aantal Belgische wielerhelden waren of zijn immers Vlamingen, te beginnen met Cyrille Van Hauwaert, die met zijn prestaties in wedstrijden als Parijs-Roubaix in 1907 en 1908 de populariteit van de sport in ons land een cruciale impuls gaf, tot de Tom Boonens en Sep Vanmarckes van vandaag. De kijkcijfers voor televisie-uitzendingen van wielerwedstrijden in Vlaanderen moesten in 2010 zelfs enkel het wereldkampioenschap voetbal laten voorgaan. Tegelijk kruipen Vlamingen ook steeds vaker op de fiets om zelf deel te nemen aan fietsevenementen. Zo lokte de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen in 2011 maar liefst 19.970 deelnemers.

Download pdf