Hoe ben je bij ons terecht gekomen?
Nadat ik de deur van de universiteit na mijn postdoc achter mij had dichtgetrokken, heb ik even de tijd genomen om op mijn plooi te komen en uit te dokteren welke richting ik mijn professionele leven uit wilde sturen. Daar was ik nog maar half en half uit toen ik de vacature bij het MamaMito-project zag passeren. Zo’n mooi project interesseerde me zeker, maar het was half maart en het vooruitzicht om thuis te werken met drie jonge kinderen op de achtergrond was weinig aanlokkelijk. Ook mentaal vond ik het wel een flinke stap – ik was niet meteen op zoek naar een stageplaats. Ik heb er een nachtje over geslapen en mijn bezwaren aan de kant geschoven: Histories vzw had ik al langer op de radar als interessante organisatie, MamaMito vond ik een fascinerend project waarin ik mij zou kunnen smijten en wie weet welke deuren zich zo zouden openen… Bij de pakken gezeten vind je geen droomjob.
Wat hebben we je laten doen?
Na een korte maar steile leercurve op het voor mij nieuwe terrein van de genealogie werd ik meteen volop ingeschakeld in het MamaMito-team. Door het grote succes van MamaMito stonden al enkele duizenden voormoeders te wachten op controle. Tijdens de voorbije zes maanden heb ik er samen met de collega’s nog vele duizenden meer nagekeken. Mijn paleografische expertise en historische ervaring kwamen daarbij goed van pas. Van bij het begin voelde ik veel vertrouwen en dat is uiteraard prettig. Ik werd in het MamaMito-webinar als genealogisch groentje meteen voor de leeuwen geworpen. De complimenten nadien deden dus extra deugd. Naast het quasi eindeloze controleren van gegevens in oude akten, ploos ik enkele lastigere genealogische kwesties uit en stond ik deelnemers met specifieke vragen ook persoonlijk bij in hun onderzoek. Bij een citizen science project komt enorm veel kijken. Ik heb op zowat alle fronten mee hand- en spandiensten verleend: databankbeheer, vrijwilligerscoördinatie, copywriting, interne en externe communicatie, nota’s opmaken…
Buiten MamaMito kreeg ik de kans om de werking van een erfgoedspeler achter de schermen en het erfgoedveld zelf beter te leren kennen. Ik nam deel aan vergaderingen met partnerorganisaties, erfgoedvrijwilligers en -actoren en aan de gesmaakte consultatiecirkels. In het opstellen van verslagen en nota’s kon in mijn synthetiserend vermogen ten volle aanspreken.
Wat heb je geleerd?
Op 1 april heb ik de sprong gewaagd omdat ik wilde bijleren. Dat is in ieder geval gelukt. Ik heb veel nieuwe kennis opgedaan en praktische vaardigheden (bij)geleerd op vlak van project management, data management, copywriting, feedback, vrijwilligerscoördinatie, software als Drupal en Canva…
Nog belangrijker voor mij dan deze inhoudelijke kennis was mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik werd weer overtuigd van mijn eigen kwaliteiten en kon zaken waar ik minder goed in ben verbeteren. De balans van mijn stage is dus absoluut positief. Alleen jammer dat het door de coronamaatregelen allemaal vanop afstand moest gebeuren… Dank aan Histories voor de ervaring en de fijne samenwerking. Na vele jaren van voornamelijk solitair onderzoekswerk vond ik het een fijne ervaring om ook eens in een team te werken. Hoewel ik mijn teamgenoten nooit in levende lijve heb kunnen ontmoeten, ging dat door online tools toch allemaal erg vlot. Een bijzonder dankjewel aan Dominique, Maarten en Jan. Het was soms ploeteren, maar met jullie was het wel aangenaam ploeteren.
Dankjewel Gert!