Nu de maatregelen stilaan worden versoepeld is er niet alleen tijd om bepaalde processen opnieuw op te starten maar ook om terug te kijken en te evalueren. Hoe heeft Histories de voorbije maanden beleefd? Hoe werkten onze collega’s – van thuis uit – samen? Welke activiteiten werden stilgelegd en welke nieuwe initiatieven werden genomen? Wat met aanwervingen, de beleidsplanning en bestuursvergaderingen? Enkele ervaringen uit deze unieke periode, die in het jaarmagazine van Sociare en het tijdschrift van FARO verschenen, delen we hier graag:
“Vanuit onze thuisbureaus, soms afgeleid door kinderen en partners, zoeken we voor elk aspect van onze werking digitale alternatieven. Vormingen zijn omgetoverd in webinars en vergaderen doen we digitaal. We blijven inzetten, op duurzame dienstverlening en richten onze blik op de toekomt. Uit deze crisis valt te leren, en zeker het digitaal werken zullen we duurzaam verankeren. Voor onze gemeenschappen zijn deze tijden zeer uitdagend: processies, stoeten, lezingen of beurzen kunnen niet doorgaan en met de sluiting van documentatiecentra, leeszalen en musea staat de werking noodgedwongen on hold. (…)”
“Voor veel verenigingen blijkt digitaal vergaderen en werken niet evident. Hun vrijwilligers en achterban een zinvol alternatief bieden in deze tijden is moeilijk met beperkte middelen. Een lastige situatie want samen erfgoed beleven is net de kracht van deze verenigingen. Zij gaan nu een onzekere toekomst tegemoet. Daarnaast is er een enorme flexibiliteit en creativiteit bij onze gemeenschappen: dat stemt ons hoopvol. De verbindende kracht van erfgoed blijkt duidelijk in het ontstaan van nieuwe tradities en alternatieve versies van erfgoedactiviteiten. We gaan absoluut voor een verenigingsleven na corona!”
Frea Vancraeynest in Faro. Tijdschrift over cultureel erfgoed. Jg. 13, 2, juni 2020, digitaal te raadplegen.
“‘Oh nee, en onze beleidsplanning dan?’ Dat was letterlijk het eerste wat ik dacht toen midden maart bleek dat fysieke bijeenkomsten of vergaderingen even niet meer op het menu zouden staan. Tegen de zomer willen we onze doelstellingen herwerken zodat we onze dienstverlening nog meer op maat van de erfgoedvrijwilliger kunnen enten. Het was de bedoeling om onze verenigingen en vrijwilligers daar zoveel mogelijk bij te betrekken. Hoe dat dan zou moeten met een scherm ertussen: ik zag het even niet. Maar ondertussen zitten we er middenin en vlot het allemaal beter dan verwacht. (…)”
“Je moet dat niet onderschatten: ook voor onze doelgroepen zijn dit heftige tijden. Dat zijn mensen die al maanden in hun vrije tijd een ommegang aan het voorbereiden zijn, iets dat maar eens om de zoveel jaar plaats vindt en nu door corona niet kan doorgaan. Lokale Historische verenigingen kunnen dan weer geen voordrachten meer gaan geven. Zij zitten echt thuis te wachten tot het weer mag. (…) In normale tijden geven we zelf ook veel lezingen, verspreid over heel Vlaanderen. Dat dwong ons om te experimenteren met webinars, iets waar we al lang over praten, maar dat nu door corona vroeger dan verwacht realiteit is geworden. We hebben wel de nodige tijd genomen om daarvoor verschillende tools uit te proberen, net als voor online vergaderen. (…)”
“Ook op vlak van personeelsbeleid waren het boeiende weken. Ik heb geleerd hoe belangrijk het is om de mens achter je werknemer niet uit het oog te verliezen. Om aan te geven dat het OK is om af en toe de pedalen kwijt te zijn, zeker voor wie thuiswerk moet zien te combineren met de zorg voor de kinderen. (…) Ook vanop afstand proberen we dus te waken over het welzijn van onze werknemers. De 3 stagiairs die van aan hun keukentafel zijn gestart bij ons, hebben dagelijks een online incheckmoment met hun stagebegeleider. En de koffiebabbels en lunchgesprekken die we nu moeten missen, proberen we onder de noemer coronasocial te compenseren door af en toe iets sociaal te organiseren zoals een online pictionary-spelletje. (…)”
Eva Wuyts in Sociare. Jaarmagazine 2020, digitaal te raadplegen.
Foto via Pixabay